Η ερυγή, κοινά ρέψιμο, είναι μια φυσιολογική και επιθυμητή διαδικασία που απελευθερώνει τον αέρα που συσσωρεύτηκε στο στομάχι και στο οισοφάγο κατά τη διάρκεια της σίτισης του βρέφους και βοηθά να μειωθούν οι μεταγευματικές αναγωγές. Τα βρέφη με μεγάλη συχνότητα του φαινομένου δεν απαιτούν οποιαδήποτε διατροφική ή άλλη θεραπευτική παρέμβαση. Οι αναγωγές, κοινώς γουλίτσες, είναι και αυτές ένα φυσιολογικό, σύνηθες, παροδικό και αβλαβές φαινόμενο που παρατηρείται στα βρέφη κατά τη διάρκεια ή μετά τη σίτιση τους. Οφείλονται στην μικρή χωρητική ικανότητα του οισοφάγου, που έχει ως αποτέλεσμα ακόμη και ασθενείς γαστροοισοφαγικές παλινδρομήσεις να οδηγούν το περιεχόμενο προς τα έξω. Καθώς το βρέφος μεγαλώνει, ο οισοφάγος επιμηκύνεται και ο οισοφαγικός σφιγκτήρας λειτουργεί καλύτερα, με αποτέλεσμα να παρατηρείται μείωση του αριθμού και του μεγέθους των γαστροοισοφαγικών παλινδρομήσεων. Απουσία άλλων συμπτωμάτων ή παθολογικών ευρημάτων, οι αναγωγές των βρεφών δεν απαιτούν οποιαδήποτε διατροφική ή άλλη θεραπευτική παρέμβαση. Για τα βρέφη με μεγάλη συχνότητα αναγωγών, αλλά χωρίς ενδείξεις επιπλοκών, απαιτείται μόνον η συμβουλευτική υποστήριξη των γονέων. Στα βρέφη αυτά, προκειμένου να μειώσουν τον αριθμό των αναγωγών, συνήθως αρκεί να σιτίζονται πιο συχνά αλλά με μικρότερη ποσότητα τροφής και να υποβοηθούνται στην προσπάθεια τους να εξάγουν τον συσσωρευμένο αέρα του στομάχου. Γάλατα αγελαδινή προέλευση στα οποία:
- Έχουν προστεθεί πηκτικοί παράγοντες (όπως το χαρουπάλευρο ή το άμυλο καλαμποκιού ή ρυζιού), ώστε να αυξηθεί το ιξώδες του γάλακτος, να είναι πιο πηχτό και να ευνοείται η συγκράτηση του στο στομάχι.
- Υπάρχουν περιορισμένα στοιχεία που δείχνουν ότι η χρήση πηκτικών παραγόντων μειώνει τον αριθμό των αναγωγών με όφελος όμως μόνον για τα βρέφη με πολλαπλές αναγωγές και ταυτόχρονα καθυστερημένη ανάπτυξη (στασιμότητα ή απώλεια βάρους) οφειλόμενη στην υπερβολική απώλεια θρεπτικών συστατικών, που συνδέεται με τις αναγωγές.
- Δεν είναι γνωστή η επίδραση των επιπρόσθετων πηκτικών παραγόντων επί της βιοδιαθεσιμότητας των θρεπτικών συστατικών.
- In vitro μελέτες έχουν δείξει πως πιθανά οι επιπρόσθετοι πηκτικοί παράγοντες να μειώνουν την βιοδιαθεσιμότητα ορισμένων μετάλλων.
- Μελέτες σε ζώα έχουν δείξει πως πιθανά οι επιπρόσθετοι πηκτικοί παράγοντες να μειώνουν τον ρυθμό ανάπτυξης.
- Δεν υπάρχουν στοιχεία σχετικά με την συχνότητα των αλλεργικών αντιδράσεων στους επιπρόσθετους πηκτικούς παράγοντες.
- Η ζύμωση που υφίσταται το χαρουπάλευρο στο κόλον μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα πιο μαλακά κόπρανα και την επιτάχυνση της εντερικής διέλευσης. Ωστόσο μπορεί να προκαλέσει κοιλιακό πόνο και διάρροια.
- Τα άμυλα πέπτονται καλύτερα και δεν προκαλούν τις ανεπιθύμητες ενέργειες του χαρουπάλευρου, αν και αυξάνουν το θερμιδικό περιεχόμενο του γάλακτος.
- Ορισμένα χρησιμοποιούν την καζεΐνη ως κύρια πηγή πρωτεϊνών. Η καζεΐνη, στο όξινο περιβάλλον του στομάχου, καθιζάνει αυξάνοντας το ιξώδες του περιεχομένου, επιβραδύνοντας την γαστρική κένωση και δημιουργώντας ένα είδος φραγμού στο στόμιο που εμποδίζει την γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση.
Δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι η χρήση την καζεΐνης μειώνει τον αριθμό των αναγωγών.
- Ορισμένα έχουν μικρότερη περιεκτικότητα σε λιπαρά και κυρίως λίπη μακράς αλυσίδας, γεγονός το οποίο επιταχύνει την γαστρική κένωση.
Δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι η χρήση μικρότερης περιεκτικότητας λιπαρών μακράς αλυσίδας μειώνει τον αριθμό των αναγωγών.
Σκοπός των γαλάτων αυτών είναι:
- Να μειώσουν τις αναγωγές του βρέφους, επιτρέποντας την φυσιολογική ανάπτυξη του.
Ενδείκνυνται:
- Σε βρέφη με πολλαπλές αναγωγές και ταυτόχρονα καθυστερημένη ανάπτυξη (στασιμότητα ή απώλεια βάρους) οφειλόμενη στην υπερβολική απώλεια θρεπτικών συστατικών, που συνδέεται με τις αναγωγές. Η χρήση τους γίνεται πάντα σε συνδυασμό με άλλα θεραπευτικά μέτρα (μη φαρμακολογική και φαρμακολογική θεραπεία).
Δεν ενδείκνυνται:
- Σε βρέφη με αναγωγές που όμως αναπτύσσονται φυσιολογικά.
- Σε βρέφη με οισοφαγίτιδα οφειλόμενη σε γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση.
Δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι η χρήση των αντιαναγωγικών γαλάτων ωφελεί τα βρέφη με οισοφαγίτιδα εξαιτίας γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης. Ναι μεν μειώνουν τον αριθμό των όξινων παλινδρομήσεων ωστόσο δεν μειώνουν την συνολική έκθεση του οισοφάγου στις όξινες παλινδρομήσεις καθώς όντας πιο πηχτά, επιμηκύνουν τον απαιτούμενο χρόνο καθαρισμού του. Πιθανά το γεγονός αυτό να προκαλεί και την παρατηρούμενη αυξημένη συχνότητα βήχα.
(Διαβάστε μια σχετική με τα αντιαναγωγικά γάλατα για βρέφη συστηματική ανασκόπηση απο τη βιβλιοοθήκη Cochrane)